Disappearing earth ~ Julia Phillips (Γη που χάνεται)

(456 pages, 12 chapters- one for each month)

Rating: ⭐10/10

📖I have just finished this book and am writing my review in shock. I don't know what to start with and I couldn't rate this book with anything less than 10, although there were times when the names confused me and I turn to the note at the first pages to understand who is who.

I really don't know what to start with. The style of the text? The author's writing? The characters? The atmosphere? The research she has done around the Kamchatka Peninsula (which I did not even know it existed)? Everything is wonderful and I haven't read such a good social novel for a long time.

The story begins one day in August, when two sisters , Sofia and Alyona, are on a beach in Petropavlovsk, the capital city of Kamchatka. While their mother is at work, the girls spend the summer days hanging out around their city.

So, that day, 12-year-old Aliona tells her sister a story about an area that was swallowed up by the sea, about a land that was lost. Then a man offers to take them home by his polished black car. And from that moment, the sisters also disappeared from the face of the earth.

Their disappearance is the starting point for incredible psychographs of people who are affected in one way or another by it. And among them a woman whose own daughter was lost 4 years ago.

But she was 18 years old, maybe she wanted to run away, to leave the village. It does not make sense if these to disappearances are connected.

But even the little girls may not have been kidnapped. They may have drowned in the sea. The witness who talked about the car may not be reliable. And why on earth did this mother leave the girls alone, after all.

Rumors, conversations, police officers who stop searching for the lost people, parents who are afraid of their daughters, people who blame immigrants ...

I recommend this book to everyone. You will feel involved in these people's lives, you will feel a pulse, you will experience their feelings, you will believe the rumors and you will fully penetrate into the unknown world of icy Kamchatka.

A big thank you to #metaixmio for the great copy ❤

---------------------------------------------------------------------------------------------

📖Μόλις τελείωσα το βιβλίο αυτό και γράφω το review μου σε κατάσταση σοκ. Δεν ξέρω τι να πρωτοπώ και δεν θα μπορούσα να βάλω τίποτε λιγότερο από 10, παρόλο που υπήρχαν στιγμές που τα πολλά ονόματα με μπέρδευαν και ανετρεχα στο αρχικό σημείωμα για να βλέπω ποιος είναι ποιος. Δεν ξέρω τι να πρωτοπώ. Το υφος του κειμένου; Η γραφή της συγγραφέα; Οι χαρακτήρες; Η ατμόσφαιρα; Η έρευνα που έχει κάνει γυρω απο την χερσόνησο της Καμτσάτκα (που δεν ήξερα καν ότι υπάρχει); Όλα είναι υπέροχα και είχα καιρό να διαβάσω τόσο καλό κοινωνικό μυθιστόρημα. Η ιστορία ξεκινά μια μέρα του Αυγουστου με τις αδερφές Σοφία και Αλιόνα σε μια παραλία του Πετροπάβλοφσκ, της πρωτεύουσας της Καμτσάτκα. Καθώς η μητέρα τους βρίσκεται στο δουλειά, τα κορίτσια περνουν τις καλοκαιρινές μέρες κάνοντας βόλτες στην πόλη τους. Έτσι, εκείνη τη μέρα, η 12χρονη Αλιόνα λέει στην αδερφούλα της μια ιστορία για μια περιοχή που την κατάπιε η θάλασσα, για μια γη που χάθηκε. Μετά, ένας άντρας προσφέρεται να τις γυρίσει σπίτι με το καλογυαλισμένο μαυρο αμάξι του. Και απ τη στιγμή εκείνη, χάθηκαν κι εκείνες από προσώπου γης. Η εξαφάνισή τους αποτελεί αφετηρία για απίστευτες ψυχογραφήσεις ανθρώπων που επηρεάζονται με τον έναν ή τον άλλο τρόπο από αυτή. Και ανάμεσά τους και μια γυναίκα που και η δική της κόρη είχε εξαφανιστεί πριν 4 χρόνια. Αλλά εκείνη ήταν 18 χρονών, ίσως ήθελε να το σκάσει, να φυγει απ το χωριό. Δεν είναι λογικό να συνδέονται. Αλλά και τις μικρές ίσως να μην τις απήγαγε καν κάποιος. Ίσως να πνιγηκαν στη θάλασσα. Η μάρτυρας που είπε για το αμάξι ίσως δεν είναι αξιόπιστη. Κι αυτή η μάνα τι άφησε μόνα τους τα κορίτσια, στο κάτω κάτω. Φήμες, συζητήσεις, αστυνομικοί που σταματουν να ψάχνουν, γονείς που φοβουνται για τις κόρες τους, άνθρωποι που κατηγορούν τους μετανάστες... Προτείνω το βιβλίο σε όλους. Θα νιώσετε ότι συμμετέχετε στις ζωές των ανθρώπων αυτών, θα αισθάνεστε ταχυπαλμία, θα βιωνετε τα συναισθήματά τους, θα πιστευετε τις φήμες και θα εισχωρήσετε πλήρως στον άγνωστο κόσμο της παγωμένης Καμτσάτκα. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στις εκδόσεις #metaixmio για το υπέροχο αντίτυπο ❤

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

The last flight ~ Julie Clark (Η τελευταία πτήση)

Εικόνα
(456 pages, double narration and two different timings) Rating: ⭐8/10 📖Overall, I enjoyed the Last Flight and it was a good company. It is easy to read, the story flows effortlessly, without making you bored at any moment, and it has some outstanding plot twists towards the end. At the same time, there are points where the narration is so alive, that I really felt the stress of the protagonist, although there are several clichés and up to a point it did not surprise me as I found the plot expected. In more detail: 🔸 Plot: ✩4/5 Julie Clark tells the story of two dynamic women, Claire and Eva, each of whom for her own reasons wanted to disappear and make a new beginning in her life, running away from her past. They meet (by chance?) at an airport and Eva urges Claire to exchange tickets, IDs and lives. However, the plane, on which Eva finally seems to have boarded, crashes and Claire is considered dead. Claire is the wife of a rich and respectable man, who abuses her verbally and menta...
Διαβάστε περισσότερα

Life and Times of Alexis Zorbas ~ Nikos Kazantzakis (Zorba the greek)

Εικόνα
- Pages :299  - Place : Crete, Greece - Genre : Social, Psychographic - Rating : ⭐7,5/10 📖Kazantzakis tells us the story of the friendship of a young intellectual with the elderly Alexis Zorbas and the lignite operation they set up on the island of Crete. This well-known book has many autobiographical elements as the author and (George) Zorbas had indeed dealt professionally with lignite, but in the area of ​​Mani. As the saying goes, the text deals with the clash of two worldviews, the practical and the theoretical viewpoint, with the two protagonists representing these two sides. Writing style-Literature:   ✰5/5 This book is a literary diamond. I believe that the way the author writes is also his great qualification. Although the language at first made it difficult for me due to idioms and strange words, then when I got used to it, I constantly wrote down phrases and sentences that impressed me and I believe the same thing will happen to you. Plot-action and Convincing dial...
Διαβάστε περισσότερα

Ελένη ή ο κανένας ~ Ρέα Γαλανάκη

Όταν έπιασα πρώτη φορά αυτό το βιβλίο, πριν πέντε χρόνια περίπου, είχα διαβασει μόνο τις πρώτες 50 σελίδες και δεν με είχε τραβήξει σαν περιεχόμενο. Είχα την αίσθηση ότι κάτι μου έλειπε, που ίσως οφειλόταν στην έλλειψη διαλόγων και στο απρόσωπο ύφος της αφήγησης. Χαίρομαι, όμως, πάρα πολύ που τώρα το διάβασα ολόκληρο, καθώς το βιβλίο απέχει πολύ από αυτή την αρχική μου εντύπωση.  Πρόκειται για τη βιογραφία της Ελένης Μπούκουρα, της πρώτης γυναίκας ζωγράφου, η οποία είναι δοσμένη με έναν μυθιστορηματικό και πολύ παραστατικό τρόπο. Στο πρώτο μέρος, απεικονίζονται τα γεγονότα της πρόσφατα απελευθερωμένης Ελλάδας και μέσα σ' αυτο το κλίμα γνωρίζουμε την ηρωίδα του βιβλίου και τη μύησή της στην τέχνη της ζωγραφικής. Η Ελένη, λοιπόν, είχε από μικρή ένα πάθος για τη ζωγραφική, τόσο μεγάλο που όταν της απαγορεύτηκε να ζωγραφίζει στο οικοτροφείο όπου φοιτούσε, έκανε σκίτσα κρυφά τα βράδια με απομεινάρια κεριών που έπαιρνε από τους διαδρόμους.  Μεγαλώνοντας, είχε ευτυχώς την συμπαράστασ...
Διαβάστε περισσότερα