Life and Times of Alexis Zorbas ~ Nikos Kazantzakis (Zorba the greek)

-Pages:299 

-Place: Crete, Greece

-Genre: Social, Psychographic

-Rating: ⭐7,5/10

📖Kazantzakis tells us the story of the friendship of a young intellectual with the elderly Alexis Zorbas and the lignite operation they set up on the island of Crete. This well-known book has many autobiographical elements as the author and (George) Zorbas had indeed dealt professionally with lignite, but in the area of ​​Mani. As the saying goes, the text deals with the clash of two worldviews, the practical and the theoretical viewpoint, with the two protagonists representing these two sides.

Writing style-Literature: ✰5/5

This book is a literary diamond. I believe that the way the author writes is also his great qualification. Although the language at first made it difficult for me due to idioms and strange words, then when I got used to it, I constantly wrote down phrases and sentences that impressed me and I believe the same thing will happen to you.

Plot-action and Convincing dialogues and scenes: ✰3/5

The main plot is evolving, as I have already mentioned, on the island of Crete, where these two friends get to know the inhabitants of the island, experience successes and setbacks in their business and have endless discussions on a variety of topics. There were many times when I was reading about their experiences with interest and others when I just wanted to finish the chapter. At the same time, many facts seemed too far-fetched and unrealistic, especially from the middle of the book onwards, which did not suit the atmosphere of the text.

Psychography of the characters:✰4/5

I really liked the characters and the different personalities that are presented by them. Everyone had their pros and cons, their good and bad moments. I was able to fully understand Zorba's personality and feel his feelings, but I was missing something from the narrator's personality with the theoretical thinking and the love for books.

Significance of meanings:✰3/5

Having read other reviews too, this part has particularly troubled me. Zorba's views are funny and many of them make you smile and think. With the spark and simplicity that characterized the older generations, he talks about nature, food, work, God and women, who says that he loves and sympathizes so much. Many of these views, however, are outdated and perhaps dangerous, especially those related to women. I fully understand that another era with very different perceptions is outlined, but it must be commented that women do not have (nor did in the past) have sexual satisfaction as the only joy of their lives, and it is not a sign of love and respect for them to receive comments, descriptions and gestures of sexual content. At the same time, such a bohemian and carefree way of life as that of Zorbas, which is so praised, doesn't have in my opinion a practical way of implementation, while it is extremely negative not to take responsibility for your actions and mistakes. However, the general message was to experience our situations and feelings, to live on the edge and to appreciate the details of our existence. After all, when everything goes wrong and there is no way to fix them, is there anything better than to find a good company, to play santouri (greek mysical instrument that Zorbas used to play) and dance your heart out?

Ending:✰4/5

It is undoubtedly touching and emotional.

📖This book is, therefore, a very important work of Greek literature and certainly has a lot to offer the reader, especially in terms of language, but in many places it may surprise negatively a modern reader.

----------------------------------------------------------------------

📖Ο Καζαντζάκης μας αφηγείται την ιστορία της φιλίας ενός νεαρού διανοούμενου με τον ηλικιωμένο Αλέξη Ζορμπά και την επιχείρηση λιγνίτη που έστησαν στο νησί της Κρήτης. Το γνωστό αυτό έργο έχει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία καθώς ο ίδιος και ο (Γιώργης) Ζορμπάς είχαν όντως ασχοληθεί επαγγελματικά με το λιγνίτη, αλλά στην περιοχή της Μάνης. Όπως λέγεται, το κείμενο αφορά τη σύγκρουση δύο κοσμοθεωριών, της πρακτικής και της θεωρητικής, με τους δύο πρωταγωνιστές να αντιπροσωπεύουν αυτές τις δύο πλευρές.

Τρόπος γραφής:✰5/5
Το βιβλίο είναι ένα λογοτεχνικό διαμάντι. Θεωρώ πως ο τρόπος γραφής του συγγραφέα είναι και το μεγάλο προσόν του. Αν και η γλώσσα στην αρχή με δυσκόλεψε λόγω ιδιωματισμών, όταν εξοικιώθηκα, σημείωνα συνεχώς φράσεις που με εντυπωσίαζαν και πιστεύω το ίδιο θα συμβεί και σε εσάς.

Πλοκή και Πειστικότητα σκηνών:✰3/5
Η βασική πλοκή εξελίσσεται όπως ανέφερα, στο νησί της Κρήτης, όπου οι δύο φίλοι γνωρίζουν τους κατοίκους του νησιού, βιώνουν επιτυχίες και αναποδιές στην επιχείρησή τους και κάνουν ατελείωτες συζητήσεις πάνω σε ποικίλα θέματα. Υπήρχαν πολλές στιγμές που διάβαζα με ενδιαφέρον τις εμπειρίες τους και άλλες που ήθελα απλώς να τελειώσω το κεφάλαιο. Ταυτόχρονα, πολλά γεγονότα μου φάνηκαν παρατραβηγμένα και σουρεαλιστικά, ιδιαίτερα από τη μέση του βιβλίου και μετά, γεγονός που δεν μου ταίριαζε με την ατμόσφαιρα του κειμένου.

Ψυχογράφηση ηρώων:✰4/5
Μου άρεσαν πολύ οι χαρακτήρες και οι διαφορετικές προσωπικότητες που παρουσιάζονται. Όλοι έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους, τις καλές και τις κακές στιγμές τους. Κατανόησα πλήρως την προσωπικότητα του Ζορμπά και ένιωσα τα συναισθήματά του, όμως κάτι μου έλειπε στην προσωπικότητα του αφηγητή με την θεωρητική σκέψη και την αγάπη για τα γράμματα.

Σημασία νοημάτων:✰3/5
Έχοντας διαβάσει και άλλες κριτικές, αυτό το κομμάτι με έχει προβληματίσει ιδιαίτερα. Οι απόψεις του Ζορμπά είναι αστείες και πολλές απ' αυτές σε κάνουν να χαμογελάς και να σκεφτείς. Με μια σπιρτάδα και απλότητα που χαρακτήριζαν τις παλαιότερες γενιές, μιλά για τη φύση, το φαγητό, τη δουλειά, το Θεό και για τις γυναίκες, που λέει πως τόσο αγαπά και "συμπονά".Πολλές από τις απόψεις αυτές, όμως, είναι ξεπερασμένες και ίσως και επικίνδυνες, ειδικά όσα αναφέρονται στο γυναικείο φύλο. Κατανοώ απόλυτα πως σκιαγραφείται μία άλλη εποχή με πολύ διαφορετικές αντιλήψεις, αλλά πρέπει να σχολιαστεί πως οι γυναίκες δεν έχουν (ούτε είχαν) ως μοναδική χαρά της ζωής τους τη σεξουαλική ικανοποίηση και δεν είναι δείγμα αγάπης και σεβασμού προς εκείνες το να δέχονται σχόλια, χαρακτηρισμούς και χειρονομίες σεξουαλικού περιεχομένου. Ταυτόχρονα, ένας τόσο μποεμ και ανέμελος τρόπος ζωής όσο αυτός του Ζορμπά, που τόσο εξυμνείται, δεν θεωρώ πως έχει πρακτικό τρόπο εφαρμογής, ενώ είναι εξαιρετικά αρνητικό να μην αναλαμβάνεις τις ευθύνες για τις πράξεις και τα λάθη σου. Παρόλα αυτά, το γενικό μήνυμα ήταν να βιώνουμε τις καταστάσεις και τα συναισθήματά μας, να ζούμε στα άκρα και να εκτιμάμε τις λεπτομέρειες της ύπαρξής μας. Στο κάτω-κάτω όταν όλα πάνε στραβά και δεν υπάρχει τρόπος να τα διορθώσεις, τι καλύτερο απ' το να βρεις καλή παρέα, να παίξεις σαντούρι και να το ρίξεις στο χορό;

Τέλος:✰4/5
Είναι αναμφισβήτητα συγκινητικό και συναισθηματικό.

📖Είναι, λοιπόν, ένα πολύ σημαντικό έργο για την Ελληνική λογοτεχνία και σίγουρα έχει πολλά να προσφέρει στον αναγνώστη, ειδικά όσον αφορά την γλώσσα που χρησιμοποιείται. αλλά σε πολλά σημεία ίσως ξενίσει έναν σύγχρονο αναγνώστη.

❓Έχετε διαβάσει έργα του Καζαντζάκη;